Weinig artiesten vormen een genre op zich. Hoogstens een handvol. Nick Cave hoort zeker in dat selecte kransje thuis. Effectenbejag
Category: Luisterrijk
The hawk is howling
Kijk, al was het maar om die van Humo tegen te spreken: de zesde van Mogwai is wel degelijk degelijk.
Exit strategy of the soul
Onze favoriete droefgeestige troubadour Ron Sexsmith staat alweer klaar met een nieuwe plak, de vierde in krap vijf jaar. Misschien
Never enough
De Vlaamse Dinosaur Sr. laat opnieuw van zich spreken, en hoe. Niet toevallig gebeurt dat aan de zijde van zelfverklaard
Civilians
Het valt nauwelijks te bevatten, maar Joe Henry blijft steeds betere platen maken. Dylan en Waits in één, is hij
An end has a start
Weinig kans dat ik het over veel zal eens raken met DM-poporakel Bart “vier sterren” Steenhaut. Toch deel ik zijn
New Moon
De man en zijn gitaar. Twee maal twaalf beklijvende songs uit studiosessies tijdens zijn creatiefste jaren 1994-1997. Voor zover dat
Sky blue sky
Een Grammy als beste alternatieve rockact van 2005 voor hun vorige, A ghost is born, het zegt vooral veel over
Neon Bible
Met de opvolger van het alom bejubelde Funeral bevestigen die van Arcade Fire niet als artistieke eendagsvliegen te zullen opbranden.
Just like the fambly cat
Terwijl Sting bij het troubadouren met Dowland blijkbaar de wederopstanding van The Police beraamt, legde Jason Lytle van Grandaddy, een