“Irony may be defined as what people miss”, bemerkte Julian Barnes ergens gevat in zijn A History of the World in 10½ Chapters. Met de hilarische invoering van het ironieteken als nieuwe interpunctie-mogelijkheid, door de (hou u vast) Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, wordt dit elementaire gebrek aan humor voor ons taalgebied nog eens pijnlijk bevestigd. Het meeste zit nu eenmaal tussen de lijnen, probeer het er dus niet allemaal krampachtig op te krijgen.